La Imperial Española

Eraikin industriala, 1955 / (cat) 1970 (Raimundo Alberdi Abaunz )
Otaola 22

Deskribapena

Eraikina Susana Arguiñaoren (Elcororen alarguna) enkarguz eraiki zen, 1941eko maiatzean egindako eskaeran ikus daitekeenez. Raimundo Alberdik proiektatua, eraikinak industria eta etxebizitza uztartzen zituen. Eraikin honetan garatu zuen bere jarduera La Imperial Española idazmakinen fabrikatzaileak. 1982an, lantegia autoak konpontzeko tailer eta kontzesionario bihurtzeko prozesua hasi zen. Gaur egun ere auto-kontzesionario bezala erabiltzen da eraikina.

Airetik

Planoa

Eraikina Susana Arguiñaoren (Elcororen alarguna) enkarguz eraiki zen, 1941eko maiatzean egindako eskaeraren ondorioz. Bertan, Otaolaerdikua baserriko lursail berezietan, errepide nagusiaren ondoan 6858.41, tailerra eraikitzeko baimena eskatu zuten.

Ego ibaiaren eta errepidearen arteko lursail batean kokatuta zegoen; alde batetik errotak mugatzen zuen (jada eraitsia), eta bestetik Miguel Carreraren tailerrak [OT-D-03] [hau ere eraitsia, gaur egun Mercadona].

Raimundo Alberdik proiektatua, eraikinak industria eta etxebizitza uztartzen zituen. Industria-zatia solairu zabal eta diafano bakar batean garatzen zen, eta ur-estalki batez errematatua zegoen; administrazio-erabilerak eta etxebizitza, berriz, atxikitako bolumen batean zeuden, erdisotoa, beheko solairua eta lau isurkiko teilatu batez errematatutako solairu bat zituena.Beste behin, eraikin berean uztartzen ziren industria-arkitektura eta bizitegiarena.

Eraikin honetan garatu zuen bere jarduera La Imperial Españolak, idazmakinen fabrikatzailea, Merkataritza Erregistroan 1945ean agertzen dena inskribatuta lehen aldiz. 1947an aurkeztutako "Patria" modeloa eta ondoren "Amaya" izan ziren fabrikatu eta merkaturatu zituzten idazmakina adierazgarrienak.

Industriaren eskarira egokitzeko, instalazioak handitu zituzten atzeko aldean, 1955 eta 1960 artean.

Lehenik eta behin, Jesus Axpe Lazkanok enpresaren izenean egindako eskaeraren arabera, horma bat eraikitzen saiatu ziren Ego ibaiaren ondoan, orubea mugatuz eta finkatuz.Hala ere, Udalak ukatu egin zuen baimena, gune ez urbanizatu bat zelako 6873.08.

1958an, berriz, beheko solairuko tailerra aurreko mugaraino zabaltzeko eskatu zuten, eta oraingo honetan baimendu egin zituzten obrak.Kasu horretan, Guillermo Arietak, enpresaren ordezkari gisa sinatu zuen eskaera, eta José Antonio Ponte arkitektoaren proiektuarekin batera 6892.03 aurkeztu.

Beheko solairuko nabea Ego ibaiaren mugaraino luzatu zen, eta izkina batean bi solairutan banatu ziren zerbitzu osagarriak.Sarbide zuzena egin zen errepidetik leku horretara, merkantzien zamalanak errazteko.Eranskin horrek ia bikoiztu egiten zuen industriaren azalera, eta aurretik zegoenarekin lerrokatutako estalki lau batek errematatzen zuen, industria altueran altxatzea ahalbidetuko zuena.

Idazmakinen enpresa fabrikatzaileak instalazio horietan funtzionatzen jarraitu zuen, gehiago handitzeke, eta azkenean desagertu egin zen.

1982an, lantegia autoak konpontzeko tailer eta kontzesionario bihurtzeko prozesua hasi zen.

• Lehenik, instalazioak erabili ziren partzialki, bolumenean aldaketarik egin gabe 7923.03.

• Handik gutxira, 1983ko otsailean, arrapala bat eraiki zen tailerreko estalkira igotzeko.Erdisotora joateko arrapala bazegoen lehendik 7928.04.

• 1987an solairu bat gehiago eraiki zuten hormigoi armatuz eta beste arrapala bat jarri, ibilgailuak estalki horretara sartzeko 7966.01

• Azkenik, 1988ko martxoan, handitze hori oraindik estali gabe zegoen espazio txiki batera zabaldu zuten, eta Otaolako fatxada osoa altuera berean geratu zen.

Gaur egun ere auto-kontzesionario bezala erabiltzen da eraikina.Kontzesionarioen fatxadaren tratamendu deigarriak kontrastea egiten du etxearekin, zeinak 1941eko jatorrizko itxura baitu.